Λόγος, εκφωνηθείς κατά την επέτειον τελετήν του Βασιλικού Πολυτεχνείου, επί της κατά το τρίτον καλλιτεχνικόν έτος εκθέσεως των διαγωνισμών, υπό του διευθυντού Λυσάνδρου Καυταντζόγλου

Λόγος εκφωνηθείς από τον Λύσανδρο Καυταντζόγλου με αφορμή τελετή για την επέτειο του Βασιλικού Πολυτεχνείου, τρία χρόνια αφότου το πρώην Σχολείο των Τεχνών διαμορφώθηκε σε ίδρυμα, βάσει του Συντάγματος του 1844. Στο λόγο του, ο ομιλητής κάνει αναφορά στην αξία της τέχνης και την άρρηκτη σύνδεσή της με την ανθρώπινη δραστηριότητα. Επίσης, γίνεται μνεία στους ευεργέτες του ιδρύματος και παρατίθενται τα ονόματα των επιτυχόντων μαθητών ανά τέχνη. Ακολουθεί η σύντομη έκθεση του δημόσιου διαγωνισμού των φοιτητών, με τα έργα των φοιτητών. Ο Λύσανδρος Καυταντζόγλου ήταν Διευθυντής του Πολυτεχνείου την περίοδο 1844-1862 και Γενικός Αρχιτέκτονας των Αρχαιοτήτων.